مهرازی

وب نوشت های ن حسینی

مهرازی

وب نوشت های ن حسینی

مهرازی

اینجا
جایی ه که
بدون دغدغه ی باز نشر
از وبلاگهای دیگه،
توش مینویسم..

بایگانی
آخرین مطالب
نویسندگان
پیوندها
۱۴مرداد

گمشده ی هنر

شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۱، ۰۵:۲۷ ق.ظ
بهم گفته بودن حتما پرسه در مه رو ببینگفته بودن خیلی قشنگ و معنا گراستگفته بودن واقعا معرکه ست..وقتی دیدمشفقط یه پریشانیتوی همه ی فیلم بودو تعلیقی که مخاطب رو میکشت..برای آنهایی که خودشان پریشانندو برای آنها که عذاب میکشند از روح بی خدای هنرو برای آنها که سردند، حتی کمیپیشنهاد میکنمسراغ یک فیلم دیگر بروند..این فیلم آدم را پریشان میکند..متعالی نیست.گرچه ساختار سینمای ماحرکت به سمت تعالی نیست..ساختار سینمای ما غیر متعالی ست..و از این سینمااین فیلم ها بعید نیست.سینمای متعالی پیش از هر چیز هنرمند متعالی می سازد...در هنر، اصالت با هنرمند است...چون روح اوست که دارد به کار جان میدهد..هنرمند غیر متعهد و غیر متعالی،اثر متعهد و متعالی تولید نمیکند...

نظرات  (۳)

سلام
میبینم که کفش بروبچ حوزه به سایز پای شما هم دراومده....
مساله این است که این روزها هرکس خویشتن را متعالی می داند.وتعریف خود از کلمه تعالی را می پسندد.اگر واژه"خود"از همه اظهار نظرها و...و...و...و...قضاوتها حذف می شد،خیلی خوب می شد.
گذشته از مبحث مهمی که مطرح کردی
ندید میگم کامنت 11:34 رو کی گذاشته :))
صوت کبیر
پاسخ:
فکر کردم تو گذاشتی.. پس کار خود نامردشه.. کامنت های بی اسم خیلی اذیتم میکنند. حالا این که هیچی. ولی واقعا از بعضی هاش بهم میریزم بدجور.