۱۴مرداد
بهم گفته بودن حتما پرسه در مه رو ببینگفته بودن خیلی قشنگ و معنا گراستگفته بودن واقعا معرکه ست..وقتی دیدمشفقط یه پریشانیتوی همه ی فیلم بودو تعلیقی که مخاطب رو میکشت..برای آنهایی که خودشان پریشانندو برای آنها که عذاب میکشند از روح بی خدای هنرو برای آنها که سردند، حتی کمیپیشنهاد میکنمسراغ یک فیلم دیگر بروند..این فیلم آدم را پریشان میکند..متعالی نیست.گرچه ساختار سینمای ماحرکت به سمت تعالی نیست..ساختار سینمای ما غیر متعالی ست..و از این سینمااین فیلم ها بعید نیست.سینمای متعالی پیش از هر چیز هنرمند متعالی می سازد...در هنر، اصالت با هنرمند است...چون روح اوست که دارد به کار جان میدهد..هنرمند غیر متعهد و غیر متعالی،اثر متعهد و متعالی تولید نمیکند...