برای آینده ١٩

سوم شهریور، نرگس به دنیا آمد. ناگهانی. 

یک هفته پر درد و مشقت سپری شد. کنار همه ی دردهای خودم و نگرانی برای نوزاد بستری؛ سرفه های شدید مرتضی و احوال تب دار ش، و قهر کردنش با من، حسابی حالم را بهم میریخت..

محل نمی‌داد. نگاه نمی‌کرد. در می‌رفت. و دو روز تب و شبها سرفه های شدید..

ولی از لحظه ای که حسم رو قورت دادم، و بجای تأکید روی نگاه کردنش و کنار م نشستن ش، به احوال خودم و روزمره خودم رسیدم، انگار او هم راحت تر با شرایط جدید کنار آمد.

به لطف همبازی شدن با زینب سادات، تعامل کردنش حین بازی کمی بهتر شده. و غذاخوردن را از روی دست او و با صبوری مادربزرگش تمرین کرده.

حالا امروز خودش قاشق دست می‌گیرد. و این خیلی تحول بزرگی ست. چون من دوماه آزگار هر چه تلاش کردم، او قاشق دست نگرفته بود.. 

 

 

جمعه ۱۱ شهریور ماه ١۴٠١

شهادت حضرت رقیه س