بیان شیدایی

امسالراهیانپر بود از تجربه های نو.قرار شد علاوه بر کار فرهنگی اتوبوس ها و اردوگاه شهید کلهر،کار مستند سازی فعالیت ها هم بر عهده ی ما باشد.کاری که هم در ظاهر و هم در باطن ، امری سخت و باری گران است..چرا که آن حجم وسیع کار را نمیشود به راحتی به زبان تصویر ترجمه کرد.و از آن سخت تربیان شیدایی آنهایی ستکه بی خودانه، تمام اوقات خود رابه طور جدی، صرف حل شدن در شهدا میکردند..تا فقط وسیله باشند.. برای امری که شهدا عامل آن بودند..از قبل از شروع دوره قرار بود دو دستگاه دوربین به گروه فرهنگی تحویل داده شود.یکی عکاسی، و دیگری فیلم برداری.اولی با کلی صلوات بالاخره به اندیمشک رسید و دومی حتی با اتمام دوره هم نزول اجلال نکرد..با این همهاز راهیان نور امسال،به لطف شهدا و به همت تک تک خادمین و مربیان و دانش آموزان،نزدیک به 100گیگابایت فیلم و عکس بدستم رسید..یعنی برکتی که این هم افزایی در راهیان نور امسال داشت، حتی در کمیت این آثار هم قابل توجه است..حالا من مانده امو یک دنیا فیلم و تصویرکه حقیقتا، بیان شیدایی آن را ندارم..خدا کندکه حقیر بودن ظرف آموخته های منکار بچه ها را ابتر نگذارد..عمیقاالتماس دعا..رفقا خیلی ناراحت بودند که عکس ها شان تار می افتادجدا از تکنیک های عکاسی و فوت و فن هاشیک چیز را از همان اول عکاسی خدا به من شیر فهم کرد،بهترین فریم هافقطدر قاب تصویر خداوند ثبت میشود..و من هنوز و همیشه،معتقدم،بهترین عکس هاآنهایی است که نتوانسته ام بگیرم..