من باید با شما مستقیما صحبت کنم..

علاقه ای برای حرف های عمومی ندارم.فعلا همه ی حرف های توی مخم خصوصی اند..فقط یک حرف عمومی دارمو آن اینکه،همیشه فقط یک نفر توی مملکتم حواس ش به همه چیز هستو افق نگاهش با افق ظهور تنظیم است..همان که به جوان های ممالک فرنگ، نامه مینویسد..ما این روزها توی دعواهای سیاسی رحیمی و احمدی نژاد و روحانی غرقیم..و با هم سر صد تومن بقیه ی پول کرایه تاکسی چانه میزنیم..و اوبه جوان های شونصد کیلومتر آنور دنیا نامه میدهد کهمن باید با شما مستقیما صحبت کنم..دم شما گرم آقای علمدار..تو حجت موجه مایی برای دلگرمی به این انقلاب که دارد به تولد سی و شش سالگی اش نزدیک میشود..حالا هی رفقای سیاسی ما با هم نزاع کنند..به قول امام شما آقایان با اینکه در سیاست بزرگ شده اید ، شم سیاسی ندارید..حالا توی نیویورک، همه بچه محل های اوباما از نامه ی علمدار ما حرف میزنند..به این میگویند قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران..هیچ وقت توی عمرمبه اندازه ی الاناز اینکه زبان خارجه ام در حد i am a blackboard  است ناراحت و غصه دار نبوده ام......اول سال 93خطاب آقا جوان های ایران بودو آخر سال 93جوان های همه ی دنیا..چه دایره ی وسیعی دارد میشود... حظ کنید..