همایش پیشتازان رجعت به حجاب برتر ، ضروری یا فرمایشی؟

چند روز پیش از یکی از شبکه های تلویزیونیک همایشی پخش شد به اسم همایش پیشتازان رجعت به حجاب برتر.این همایش قبلا توی یکی از ابلاغیات سازمان بسیج جا میگرفت به اسم چهره به چهره.که مثلا می آمدند و آدم های چادری را شناسایی میکردند و ازشان چهره به چهره میپرسیدند که چرا چادری شدند؟!بعد ازشان تقدیر و تشکر میکردند که حجاب برتر را انتخاب کرده اند.این کار، کار بدی نیستولی به نظر حقیر این دست همایش ها در حال حاضر ، برای بسیج نه ضرورت دارد و نه اولویت.توی خاطرات نسل های اول انقلاب هست کهآن اوایل که بسیج تشکیل شداصلا خبری از این همایش بازی ها نبود.اصلا بسیج اهل همایش نبود..بسیج اهل جهاد و عمل بود..اهل کار جهادی و رضای خدا..اهل راه انداختن کار خلق خدا..آن روز که امنیت محله در خطر بود، بسیج امنیت محله را تامین میکرد..آن روز که وقت درو محصول کشاورزان بود، میرفت کمک آنها..اگر دهی معلم نداشت، میرفت یا برای آن ده معلم جور میکرد یا از بچه های بسیج آنکه توانایی اش را داشت، معلم آنجا میشد..گره ی کار مردم را باز میکرد..وقت جنگ میجنگید ..پشت جبهه هم کمک میکرد به رزمنده ها و خانواده هایشان..خلاصهبسیج توی بطن جامعه بود!الان ولیبسیج محصور شده لای ابلاغیات سازمان بسیج.لای همایش ها و جشنواره ها..لای یک مشت کار بی خود و بی بازده..بعضی از بچه های بسیج هم که کلا دچار توهم شده اند!عرصه ها را با هم عوضی میگیرند..به جای رحما بینهم، اشدا بینهم اند ..بجای گوش به کلام مولا بودن ، گوش به فرمان زید و عَمر اند..بعضی ها شان فکر میکنند فقط شستن دستشویی های جنوب برای رضای خداست و ثواب دارد.یا فقط باید آشغال های گلزار شهدا را جمع کنند و یا آشغال های اردوگاه ها و کمپ های راهیان نور را!و خودشان در شهر برای برگزاری ساده ترین همایش هایشان میشوند منبع تولید آشغال.. و گور بابای رفتگر شهرداری..نمیدانم چرا قشر زیادی از بسیجی ها شده اند مثل بعضی از این مسئولین؛ فرمایشی و بی خاصیت!توی خاطرات همسران شهدااز شهید بابایی و شهید آبشناسان هست کههرجا میرفتند آشغال های آن اطراف را جمع میکردند..کلا یک طرح پاکسازی محیط انجام میدادند.البته این کار الان دیگر در شان بعضی بسیجی ها و البته برخی مسئولین شان نیست!شان آنها اجازه ی چنین حرکت های جهادی ای به آنها نمیدهد..اگر کاری هم بکنند باید در قالب ابلاغیه باشد و هزار تا هم عکس بگیرند که ما این کار را کردیم و بعد هم همایش ش را برگزار کنند!!تا وقتی نگاه بسیج، همایشی و ابلاغیه ای ست، و جذب به سبکِ ...... (غیرقابل ذکر!) راه به جایی نمیبرد..قرار ما با پیر جماران این بودکه بسیج، مدرسه عشق باشد..و لشکر مخلص خدا..عشق با ابلاغیه پیش نمیرود..و البته با همایش های بی خاصیت..بخوانید آنچه مولای ما از فرهنگ بسیجی توقع دارد:نظر خصوصی یکی از دوستان، که با اجازه ازش منتشر میکنم.نرگسدوشنبه 11 آذر 92 22:54توی اردوی مشهد امسال تمام تصوراتم از بسیج و تشکل هایی که می توانم دوستشان داشته باشم به هم ریخت. بلند شدیم و ایستادیم و اعتراض کردیم که آخر این نحوه برخورد آن هم توی طرح شجره طیبه صالحین درست است؟ خانم آمد و گفت : طرح صالحین اردوی جذب نیست که نگران آدم ها باشیم. آدم هایی که آورده ایم به خیال ما اصل قضیه را گرفته اند و آمده اند برای تربیت.اما اشتباه میکردیم و با یک سری آدم فلان و بهمان روبرو شدیم.نمی دانم آن روز که رفتند پیش آقا، گزارش دادند که بعد از اردوی جذب،خنده و تفریح و ادب را گذاشتیم کنار و با اشد مجازات با بچه ها برخورد کردیم یا نه؟ نمی دانم گفتند ما به بچه ها دروغ هم میگفتیم با وضوح بالا برای اینکه کارها راه بگیرد؟بعد بهانه هم آوردند که مثلا شوخی بود البته ها! یا اگر فلان ناسزا را گفتیم مزاح فرمودیم با بچه های طرح صالحین که جنبه هم دارند؟ گفتند چه گندی زدند به حق الناس و چه گندی زدند به طرح صالحین؟گفتند همان خانم فلان آن قدر داد زد و توهین کرد که مسئول بسیج ما جابجا زد زیر گریه و گفت فقط بلیت بگیرید من بر میگردم؟ دوست داشتم آن جا می بودم و ببینم چه دروغ ها برای آقا سر هم می کنند ؟ می خواهند تا چشمشان به جمال ثریا روشن شود دروغ بگویند؟ یا از چشم های آقا خجالت می کشند؟هنوز هم دلم پیش اردوست. خوب کاری کردند مشهد را برای طرح انتخاب کردندو خوبیش این است بعدها که مرورش می کنی، تمام اشتباه ها به یک سری جمله تبدیل می شوند و دیگر مهم نیست که آدمهایی که ادعای سیر مطالعاتی شهید مطهری را دارند و هزاران سال بسیج فعال بوده اند و به خیال واهی خودفقط خودشان چهارکتاب خوانده اند و علامه شده اند، چند شاخه،چند جوانه، چند نیت حتی، برای این شجره درست کردند؟آدم هایی که من را نخاله جامعه میدانستند که عمرش جز به بطالت نگذشته،شب قبل خوابشان به دروغ هایشان،به حق الناس،به توهین ها، بدخلقی ها و ناسازگاری هایشان هم فکر می کردند؟خوب کردند روز آخری بیرق گبند طلا را آوردند و کشیدند روی سرمان و نائب فرستادند کربلا. روحیه ایرانی پایان بد را نمی پسندد و نمی پذیرد. این را از داستان ها و فیلمهایش میشود فهمید.ما هم خود را زدیم به حلالیت،مهم هم نبود.اما حقیقتا دلم هنوز توی تشکل هاست. همه ما ایراد ها را می دانیم اما عجیب است که از دست هیچ کس انگار کاری ساخته نیست...برخی گفتند که مگر بسیج کار جهادی ندارد..اتفاقا بسیج سازندگی هم داریم.ولی بسیار کم ند.و بروبچه های جهادی در شرایط بسیار سختی کار میکنند. نه از نظر منطقه ی محروم.بلکه از نظر نگاه های تنگ بسیاری از مسئولین در همین بسیج..ولی آنچه مورد بحث استتفکر غالب بسیجی هاستبدنه ی بسیج از نظر سطح تفکر ضعیف شده..