حیرانی نوشت 12

ومن هنوز دارم فکر میکنم.. به این حیرت بین گزینه ها.. به نقطه های اول و نقطه های دوم و به خطّی که این نقطه ها رو به هم وصل میکنه.. خوب یادم هست .. جایی خوندم: روایت حیرانی روایت آدم هایی ست از جنس من و تو .. آدمهایی از جنس ما  .. و شاید در آغاز سرگردان در وادی بودن ها ..   و بعدترش خوندم: روایت حیرانی شاید روایت قلب هایی ست در بی قراری، قلب هایی که نیستند، سرجایشان نیستند و عقل هایی که عاشق پیشه اند .. اون روز، شاید موضوع رو نگرفتم.. امّا حالا، خوب فهمیدم که قلبها، قلبهای خیلیها، دلشان برای نقطه ی دوم میزند.. سرجایشان نمی مانند. میروند تا برسند به نقطه ی دوم.. ردّپای این قلبها را که بگیری، میشود همان خط. همان پاره خط.   روایت حیرانی، روایت قلب هایی ست در بی قراری، روایت کندن قلب هایی ست از نقطه ی اول.. روایت حرکت به نقطه ی دوم، روایت هجرت ...