هنـــــــ امروز ـــــر

هنر امروز حدیث نفس است و این نکته را غالبا به مثابه ارزش والای هنر امروز تلقی میکنند و بنابراین ، آثار هنری هنرمندان همان نسبتی را با جامعه و تاریخ و زمان و مکان و طبیعت و واقعیت و حقیقت برقرار خواهند کرد که خود هنرمندان بین خود و جهان بیرون از خود برقرار کرده اند . این نسبت ، هرچه باشد ، در آیینه ی هنر ظاهر خواهد شد و باز هم هنر پرده از باطن تاریخ برخواهد داشت ... اما اگر هنرمند نسبت به تاریخ و سرنوشت انسان و هویت فرهنگی خویش متعهد باشد ، دیگر در پیله حدیث نفس خفه نخواد شد ، بالهای پروانگی اش خواهد رُست و پیله ی مقتضیات زمان و مکان را خواهد درید ، چرا که انسان هم میتواند محاط در مقتضیات زمان و مکان باشد و هم محیط بر آن ؛ انسان ، هم میتواند محکوم تاریخ باشد و هم سازنده آن .