یاد داشت

این مدت که نبودمگویا اینجا اتفاقاتی افتاده..دوستان ماجرایی را پیگیر بوده اند و من کاملا بی اطلاع..گرچه این روزها از خودم هم کاملا بی اطلاعم چه رسد به دنیای وب..و شرمنده ی بروبچه ها... و رفقای قدیمی..از لطف همه هم ممنونم..مشعشع فرمودید..با اون دوستی که اسمش رو ذکر نکردهو نظر گذاشته، چند کلمه صحبت دارم.اول اینکه مطالب شما رو درباب رفتار خودم، و نه شخصیتم،خوندم.نمیدونم چقدر منو میشناسی؟رابطه ما با هم چی بوده؟واینکه چند وقته همدیگه رو ندیدیم؟ قصد جواب دادن هم ندارمفقط یه توضیح کوچیکی میدم برای یادآوری خودم...خیلی آدم مغروری هستم.حق با توه.اینقدر مغرورم که میگم مغرورم.من هرگز نمیتونم اون چیزی که هستم رو تماما بنویسم..طوری که تو بفهمی..نه تو ..   هر کس.اگر احساس میگنجید در شعر، بجز خاکستر از دفتر نمیماند..ولیاهل تمسخر دیگران نیستم.اگر قبلا هم به ظن تو بودم لااقل چند سالی ه که دیگه نیستم.اینکه تو حالت از من بهم میخوره مایه ناراحتی منه.چون حتی یه نفرم که دلگیر باشه ازم، برام زیاده..ولی نمیتونم کاری کنم.چون من اینجوری ام.و چون تو خودت رو معرفی نکردی، نمیتونم روی رفتارم با تو حساب کنم.  تو هم نمیتونی.اینا رو ننوشتم که بگم آدم باشهامتی ام و جوابتو میدم..شهامت رو با این عیار نمیسنجند رفیق.انشالله یه روز ببینمت..و اون روز بدونم که تو نویسنده این کامنت بودی.از اینکه باعث شدی یه بار خودم رو مرور کنم تا برات بنویسم، ممنونم.