هر انتظاری یک روز به پایان میرسد..

صدایش را وقتی توی راهرو می پیچد ، میشناسمصدای همان رفیق قدیمیکه فقط وقتی بچه ها را میبیند؛وقتی شور نوجوانی توی رگ هایش میدود؛اینقدر حرارت میگیرد..جنس حرارتش این روزهااز جنس شوق است و شور..شوری که قطعا شعور در پس دارد..این روزها سرمان شلوغ است..دفتر مدام پر و خالی میشود..و من مدام به این همه انرژی او فکر میکنم،که خدا توی رگ هایش ریخته..انرژی ای که توی تک تک هجاهایش،امروز،حس میکردم..تمام تابستانمنتظر امروز بودمکه نشاط با بچه ها کار کردن رادوباره در او ببینم..