اوست نشسته در نظر... من به کجا نظر کنم...

ایستاده بود جلوی تصویر بزرگ حرمو تکان نمیخورد..جدی نگرفتم..بوی گلاب و عطر حرم پیچیده بود توی فضا..از کنارش که رد شدم اشک هاش را دیدمکه آرام روی گونه هاش میلغزید......از غرفه آمدم بیرون..رفتم دورتر..شاید نیم ساعت بعداز دور دوباره دیدمشهنوز ایستاده بود و هنوز محو در حرم...