پی نوشت یک نظر

اتفاقا همین امروز اول پل طالقانی با یکی از دوستان عزیز وایستاده بودیم به بحث درباره ی همین مقوله ی لهوف یا منتهی الآمال؟!من سعی میکنم هر دو را با هم پیش ببرم، ولی واقعیت این است که فعلا به نظرم لهوف سنگین است و منتهی الآمال ساده تر و عاطفی تر..لهوف هرچه باشد مقتل است و منتهی الآمال شرح زندگی..گرچه به هر دو نیاز است......فقط یک قول به من بده:کار ، کار سختی است..کار ، کار بزرگی ست..شاید یک عمر بخواهد برای به سرانجام رساندنش....اگر خسته شدم..اگر بریدم..بهم انرژی بده..ومن هم تلاش میکنمدر قبال تواین طور باشم......امیدوارم یک روزنسیم این حرکتبه سیمای خیلی های دیگر هم بخوردودیگران همقلم هایشان رادر رسای آن بزرگوار به حرکت در آورند..و پیش از قلمهایشان،قلب هایشان را....تو نمیدانی چه حالی دارم تهمینه.....اگر هستی..بسم الله..