نمی شود رفیق جان ...گاهی نمی شود اینجوری بود ...می گویم نمی شود چون حس می کنم چوب خطم این روزها پر شده ...چوب خط ام پر شده ...که دیگر نمی توانم مثل ِ خود ِ حضرت ِ مولانا بخوانم :
جان اسیر محنت و غم ، دل قرین ِ درد و داغ ،
بیدماغم بیدماغم بیدماغم بیدماغ ...
.
.
.
جان اسیر محنت و غم ، دل قرین ِ درد و داغ ،
بیدماغم بیدماغم بیدماغم بیدماغ ...
.
.
.
.
.
گاهی به خودم سخت می گیرم، با دلیل.
تو ببخش.