گور بابای نویفرت
ما توی معماری یه دوستی داریم به اسم نویفرت.
این نویفرت میگه یک "انسان " برای ایستادن در حالت عادی بین 60تا65سانت فضا نیاز داره (در عرض).
همون نویفرت میگه اگر این "انسان " بخواد بشینه (بنشیند) بین 65 تا 80سانت فضا نیاز داره (بازم در عرض).
باز میاد میگه اگه این "انسان " بخواد راحت باشه برای نشستن حدود یک متر مربّع باید بهش فضا بدیم (این یعنی ایول!!!).
این جناب نویفرت یه جای دیگه در مورد عرض پله ها مینویسه: عرض پله ها باید بین 30 تا 35سانت باشه. 35سانت دیگه ته کف پله معمولی.
حالا من میخوام یه سوال مطرح کنم.
البته برای طرح سوال یکم زوده. هنوز طرح مساله کامل نشده!
برای اقامه ی نماز هر "انسان " تقریبا نیاز به 80سانت فضای عرضی داره ، و یه چیزی حدود 80 تا 100سانت هم فضای طولی.
حالا فضای طولیش هیچی. شما فضای عرضی شو توجه کن.
.
.
آخه چطور ممکنه که یک "انسان " - با ابعاد مطرح شده – روی یک کف پله ی 30-35سانتی بتونه نماز بخونه؟!؟!
هر سجده که میره یه پاش میوفته پایین!
ولی خب ... با همه ی این اوصاف این قضیه ممکنه.
همین چیزاست که عالم علم رو بهم ریخته!
اصلاً نویفرت غلط کرده!!!
