در ِ گوشمان خوانده اند ( شاگرد ) که شدیم ، همه ی صفوف ِ کلاس که پر شد؛ ( معلم ) می رسد.معلمی که خوش تر می داند ( ندانیم ) تا درسش را ( به غلط ) از بر کرده باشیم.هرچند فی الجمله معلم ِ ( همه ) است.اما کارش با آنها که کج و معوج فهمیده اند سخت تر است،تا شاگردانی ( خالی الذهن ) سر ِ کلاس نشسته اند. . . . . . . . . . . نمی دانم باید چه کنیم با این ذهن هایی که همیشه خالیست..... . . . . . . . . . باید دست بجنبانیم... . . . . . . . . . دارد دیر میشود...
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
عطر کوهستان ،
ارزانی دوست
شادباشی