۱۳آبان
بعد سی سال
چهارشنبه, ۱۳ آبان ۱۳۸۸، ۰۵:۲۵ ب.ظ
تخته سیاهای کلاس
یک شبه روسفید شدن
بسکه نوشتن برامون
اسمایی که شهید شدن
قصه نبود سایه نبود
رنگ زمین اناری بود
تخته سیاه مدرسه
آینه ی بی قراری بود
نه دل به غربت می دادیم
نه تن به آرووم وقرار
یه در برا رها شدن
یه پنجره برا فرار
فرار به سمت عاشقی
به کوچه های بی ریا
به سادگی های زمین
به سنگرای آشنا
قصه نبود سایه نبود
رنگ فرشته بود و بس
با پر زخمی می زدیم
تو آسمون نفس نفس
یه شب هوای عاشقی
پیچید تو بال و پرمون
مشق شهادتو نوشت
توگوشه ی دفترمون
قصه نبود سایه نبود
رنگ زمین اناری بود
......
عبدالجبار کاکایی
۸۸/۰۸/۱۳