ره آورد gmail

پیر مردی بر قاطری بنشسته بود و از
بیابانی می گذشت . سالکی را بدید
که پیاده بود



پیر مرد گفت : ای مرد به کجا رهسپاری ؟


سالک گفت : به دهی که گویند مردمش خدا نشناسند و کینه و عداوت می ورزند                                و زنان خود را از ارث محروم میکنند


پیر مرد گفت : به خوب جایی می روی


سالک گفت : چرا ؟


پیر مرد گفت : من از مردم آن دیارم
و دیری است که چشم انتظارم تا کسی
بیاید و این مردم را هدایت کند

سالک گفت : پس آنچه گویند راست باشد ؟


پیر مرد گفت : تا راست چه باشد


سالک گفت : آن کلام که بر واقعیتی صدق کند


پیر مرد گفت : در آن دیار کسی را شناسی که در آنجا منزل کنی ؟


سالک گفت : نه


پیر مرد گفت : مردمانی چنین بد سیرت چگونه تو را میزبان باشند ؟


سالک گفت : ندانم

پیر مرد گفت : چندی میهمان ما باش .
باغی دارم و دیری است که با دخترم روزگار می گذرانم


سالک گفت : خداوند تو را عزت دهد
اما نیک آن است که به میانه مردمان
کج کردار روم و به کار خود رسم


پیر مرد گفت : ای کوکب هدایت شبی
در منزل ما بیتوته کن تا خودت را بازیابی و هم دیگران را بازسازی


سالک گفت : برای رسیدن شتاب دارم


پیر مرد گفت : نقل است
شیخی از آن رو که خلایق را زودتر
به جنت رساند آنان را
ترکه می زد تا هدایت شوند . ترسم که
تو نیز با مردم این دیار کج کردار آن کنی که شیخ کرد

سالک گفت : ندانم که مردم با ترکه به جنت بروند یا نه ؟


پیر مرد گفت : پس تامل کن تا تحمل نیز خود آید . خلایق با خدای خود
سرانجام به راه آیند

پیرمرد و سالک به باغ رسیدند . از
دروازه باغ که گذر کردند


سالک گفت : حقا که اینجا جنت زمین
است . آن چشمه و آن پرندگان به غایت
مسرت بخش اند


پیر مرد گفت : بر آن تخت بنشین تا
دخترم ما را میزبان باشد


دختر با شال و دستاری سبز آمد و
تنگی شربت
بیاورد و نزد میهمان بنهاد . سالک
در او خیره بماند و در لحظه دل
باخت . شب را آنجا بیتوته کرد و
سحرگاهان که به
قصد گزاردن نماز برخاست پیر مرد
گفت : با آن شتابی که برای هدایت
خلق داری
پندارم که امروز را رهسپاری


سالک گفت : اگر مجالی باشد امروز
را میهمان تو باشم


پیر مرد گفت : تامل در احوال
آدمیان راه نجات خلایق است .
اینگونه کن


سالک در باغ قدمی بزد و کنار چشمه
برفت . پرنده ها را نیک نگریست و
دختر او را
میزبان بود . طعامی لذیذ بدو داد و
گاه با او هم کلام شد . دختر از
احوال مردم
و دین خدا نیک آگاه بود و سالک از
او غرق در حیرت شد
. روز دگر سالک نماز گزارد
و در باغ قدم زد پیرمرد او را بدید
و گفت : لابد به اندیشه ای که
رهسپار رسالت
خود بشوی


سالک چندی به فکر فرو رفت و گفت :
عقل فرمان رفتن می دهد اما دل
اطاعت نکند


پیر مرد گفت : به فرمان دل روزی
دگر بمان تا کار عقل نیز سرانجام
گیرد


سالک روزی دگر بماند


پیر مرد گفت : لابد امروز خواهی
رفت , افسوس که ما را تنها خواهی
گذاشت


سالک گفت : ندانم خواهم رفت یا نه ,
اما عقل به سرانجام رسیده است . ای پیرمرد
من دلباخته دخترت هستم و
خواستگارش


پیر مرد گفت : با اینکه این هم
فرمان دل است اما بخر دانه پاسخ
گویم


سالک گفت : بر شنیدن بی تابم


پیر مرد گفت : دخترم را تزویج
خواهم کرد به شرطی


سالک گفت : هر چه باشد گر دن نهم


پیر مرد گفت : به ده بروی و آن
خلایق کج کردار را به راه راست
گردانی تا خدا
از تو و ما خشنود گردد


سالک گفت : این کار بسی دشوار باشد


پیر مرد گفت : آن گاه که تو را دیدم
این کار سهل می نمود


سالک گفت : آن زمان من رسالت خود
را انجام می دادم اگر خلایق به راه
راست می شدند , و اگر نشدند من کار خویشتن
را به تمام کرده بودم


پیر مرد گفت : پس تو را رسالتی
نبود و در پی کار خود بوده ای


سالک گفت : آری

پیر مرد گفت : اینک که با دل سخن
گویی کج کرداری را هدایت کن و باز
گرد آنگاه
دخترم از آن تو

سالک گفت : آن یک نفر را من بر
گزینم یا تو ؟

پیر مرد گفت : پیر مردی است ربا
خوار که در گذر دکان محقری دارد و
در میان
مردم کج کردار ,او شهره است


سالک گفت : پیرمردی که عمری بدین
صفت بوده و به گناه خود اصرار دارد
چگونه با دم سرد من راست گردد ؟


پیر مرد گفت : تو برای هدایت خلقی
می رفتی


سالک گفت : آن زمان رسم عاشقی نبود


پیر مرد گفت : نیک گفتی . اینک که
شرط عاشقی است برو به آن دیار و در
احوال مردم نیک نظر کن , می خواهم بدانم
جه دیده و چه شنیده ای ؟

سالک گفت : همان کنم که تو گویی

سالک رفت , به آن دیار که رسید از
مردی سراغ پیر مرد را گرفت


مرد گفت : این سوال را از کسی دیگر
مپرس


سالک گفت : چرا ؟


مرد گفت : دیری است که توبه کرده و
از خلایق حلالیت طلبیده و همه ثروت
خود را
به فقرا داده و با دخترش در باغی
روزگار می گذراند


سالک گفت : شنیده ام که مردم این
دیار کج کردارند

مرد گفت : تازه به این دیار آمده ام , آنچه تو گویی ندانم . خود در احوال مردم نظاره کن

سالک در احوال مردم بسیار نظاره کرد . هر آنکس که دید خوب دید و
هر آنچه دید زیبا . برگشت دست پیر مرد را بوسید


پیر مرد گفت : چه دیدی ؟


سالک گفت : خلایق سر به کار خود دارند و با خدای خود در عبادت


پیر مرد گفت:وقتی با دلی پر عشق در مردم بنگری
آنان را آنگونه ببینی که هستند نه آنگونه که خود خواهی

 

 

با سپاس از مهرناز گلچین فر .............................. و smsهای شبانه