روستای آرمانی

 

روستای قروه به نقل از آمار اینطوریه :   

 روستای قروه از توابع بخش مرکزی شهرستان ابهر، با مختصات جغرافیایی 49 درجه و 22 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 3 دقیقه عرض شمالی، در فاصله 16 کیلومتری جنوب شرقی شهر ابهر و در حاشیه جاده ترانزیت زنجان - قزوین قرار دارد. این روستا با ارتفاع 1420 متری از سطح دریا، تابستان‌های معتدل و زمستان‌های سرد دارد. رودخانه ابهر رود نیز در میان این روستا جریان دارد. روستای شبه صخره‌ای قروه از روستاهای تاریخی ایران است که قدمتی یک هزار ساله دارد. این روستا در قرن‌های چهارم تا هشتم هجری قمری (در دوران حکومت کنگریان، سلجوقیان و ایلخانیان) از شکوفایی اقتصادی، فرهنگی و هنری برخوردار بوده است. مسجد جامع قروه یکی از آثار به جا ماندة دوره سلجوقی قرن پنجم ه‍.ق. است. مردم روستای قروه به زبان آذری سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای قروه 2731 نفر جمعیت داشته است که درسال 1385 به 2950 نفر افزایش یافته است.

درآمد بیشتر مردم روستای قروه از طریق فعالیت‌های زراعت، دامداری، باغداری و صنایع دستی تأمین می‌شود. محصولات زراعی این روستا شامل گندم، جو و سیب‌زمینی است، سیب، گلابی، زردآلو و انگور نیز از محصولات سردرختی روستای قروه است. گروهی از مردم در حاشیه فعالیت‌های فوق به تولید صنایع دستی و کارهای خدماتی اشتغال دارند.
روستای تاریخی قروه در یک ناحیه کوهپایه‌ای استقرار یافته و بافت مسکونی خطی - زنجیره‌ای دارد. رودخانه ابهر رود که از میان روستا می‌گذرد، آن را به دو نیمه تقسیم می‌کند. معماری این روستا به تبعیت از موقعیت صخره‌ای حواشی رودخانه شکل گرفته است که قروه را در زمره روستاهای شبه صخره‌ای درآورده است. مصالح به کار رفته در بناهای روستا، عمدتاً سنگ است، ولی در پوشش سقف خانه‌ها از چوب و اندود گل نیز استفاده شده است. در بافت قدیمی روستای قروه، که به گذشته‌ای دور تعلق دارد، تغییرات چندانی صورت نگرفته است و نمونه جالب و ارزشمندی از فضاهای معماری سده‌های پیشین به شمار می‌رود. آثاری مانند مسجد جامع عصر سلجوقی، پل سنگی، امام‌زاده عبدالخیر و مانند آن‌ها نمونه‌های گرانبها و واجد ارزش‌های معماری، فرهنگی و گردشگری هستند که در این روستا به یادگار مانده‌اند.
نوع معیشت و فعالیت کشاورزی و دامداری در شکل‌دهی فضاهای معماری روستا تأثیر مستقیمی نهاده است. اتاق‌های زیست و خواب، انبار، آغل و طویله، حیاط، محل نگهداری علوفه و ... از جمله فضاهایی است که در خانه‌های روستایی قروه ایجاد شده است. وضعیت معابر قدیم روستا تغییر چندانی نکرده است و به همان صورت اولیه باقی مانده است. در بافت جدید روستا اگرچه از مصالح نوین بهره‌گیری شده است، اما فضاهای معماری آن نیز براساس نوع فعالیت و معیشت خانوار کشاورز و دامدار ایجاد شده است.

جاذبه‌های گردشگری جریان رودخانه ابهر رود از میان روستای تاریخی و زیبای قروه موجب پدید آمدن مزراع گسترده و باغ‌هایی شده است که چشم‌اندازهای بسیار زیبایی را پدید آورده است. در هماهنگی با مزراع سرسبز و باغ‌های پرشکوفه قروه در فصل بهار، پرندگان خوش الحان با نغمه‌های دلنشین، سرود زندگی در طبیعت سر می‌دهند و نوای شرشر آبشار امام‌زاده کشکان، از جلوه‌های کم نظیر روستای قروه، موسیقی زندگی را زمزمه می‌کند.